Isco: de magiër uit Málaga
Giampiero Ventura, de bondscoach van het Italiaanse elftal, vertelde dat hij de neiging had om te applaudisseren. Marco Verratti vertelde op wanhopige wijze dat hij zich in zijn carrière nog nooit zo machteloos had gevoeld. Francisco Román Alarcón Suárez, oftewel Isco, bepaalde, dicteerde en domineerde. En dan nog te bedenken dat Koke, Busquets, Iniesta, Koke, Silva en Asensio ook allemaal op het veld stonden. Saúl en Thiago Alcántara kwamen niet van de bank af, en Ander Herrera, Juan Mata en Cesc Fàbregas werden niet eens opgeroepen voor het duel tegen de Italianen. Wie Spanje had afgeschreven als voetbalgrootmacht zal zich achter de oren moeten krabben. Spanje heerst vooral in de middelste linie. La selección is een middenveldersparadijs.
Als een straatvoetballer in zijn achtertuin
Tijdens het duel tegen Italië was er echter één iemand op het veld die boven alles en iedereen uitsteeg. Isco zag hoe het Santiago Bernabéu uitgroeide tot zijn eigen achtertuin. De middenvelder voetbalde met een vrijheid die je zelden meer tegenkomt in het moderne voetbal. Naarmate het duel tegen de Italianen vorderde, begon Isco zich steeds beter in zijn vel te voelen. Met als belangrijkste bewijs de bal die hij doodeenvoudig door de benen wipte van zijn directe tegenstander. Als een verdwijntruc die ruimte schiep die daarvoor niet leek te bestaan. Verratti bleef als versteend staan, volkomen perplex. Buitenspel gezet door een spontane ingeving van een straatvoetballer die in zijn achtertuin aan het dollen was.
Momenten van uitzonderlijke klasse
Voor Julen Lopetegui, de tevreden bondscoach van de Spanjaarden, zullen de goocheltrucs van Isco geen verrassing zijn geweest. Noch voor zijn Madrileense medespelers. In de kleedkamer van Real hebben ze hem de bijnaam Magia gegeven, omdat hij dingen met de bal kan die je je niet voor mogelijk houdt. Voor de spelmaker uit Málaga draait de sport niet om vergaande discipline, tactisch vernuft of fysieke kracht. Het gaat met name om die paar momenten van uitzonderlijke klasse die het uiteindelijke verschil betekenen. Voor Isco is voetbal pure magie. Elke keer weer als hij het veld opstapt. Zo zou hij de sport beschrijven.
Continu nét niet
Toch is de inmiddels 21-voudig international allesbehalve onomstreden. Je zou het hem wellicht niet geven, maar de middenvelder is alweer 25 jaar oud en was nog nooit namens La Roja actief op een eindronde. Zijn naam is ook niet opgenomen in de lijst van de Best FIFA Men’s Player. Van de in totaal 24 genomineerde spelers zitten er maar liefst zeven spelers van Real bij, maar Isco dus niet. Iemand die zo kan voetballen als Isco zou eigenlijk kunnen zeggen dat het niet aan hem ligt als zijn trainers besluiten om hem niet opstellen. Toch heeft de Malagueño de reden bij zichzelf gelegd. Dat hij geen onomstreden basiskracht is bij Ancelotti, Benítez en Zidane, ligt volgens de frivole spelbepaler vooral aan zichzelf.
De tegenstander tot wanhoop drijven
Met die gedachte is Isco verder gegaan. Hij heeft in Zinédine Zidane een coach gevonden die iets van zichzelf in hem doet herkennen. De acrobaat voor wie voetballen net zo vanzelfsprekend is als ademen. En dat lijkt zich steeds meer uit te betalen. In het 4-3-1-2-systeem van Zidane blaast hij het team leven in van achter de punt. In het nationale elftal is hij de vonk die het tiki-taka weer heeft aangewakkerd. Hij is in staat om het spel naar een dusdanig niveau te tillen dat de tegenstander niet veel anders kan dan achter de bal aanrennen en na afloop concluderen dat het een verloren zaak was. En dit zou nog wel eens pas het begin kunnen zijn, helemaal als Isco begint te beseffen hoe goed hij daadwerkelijk is.
Magiër in een elftal met wereldsterren
Isco lijkt zijn kans nu met beide handen aan te pakken, juist nadat er lange tijd zoveel twijfel was over zijn toekomst in de Spaanse hoofdstad. Het huidige contract van de dribbelaar loopt tot het einde van volgend seizoen. In februari grapte hij bij Villarreal nog op de bank met zijn maatje Álvaro Morata. De twee voorspelden alvast de wissels van trainer Zidane, die door de Spaanse cameraploegen werden vastgelegd. Beiden kwamen ze inderdaad in het veld en allebei hinkten ze alsmaar tegen het basiselftal aan. Nu is het Isco die de grens tussen het A- en het B-team voorlopig lijkt te hebben doorbroken. In zijn huidige vorm is een reserverol voor de publiekslieveling van Real Madrid niet meer te verkopen door Zidane, die nog altijd gebruik maakt van een roulatiesysteem. En geef de Fransman maar eens ongelijk. Zelden was een selectie zó goed en zó breed. Al is Isco’s magie zelfs in dit elftal uniek.